Piwo Klasztorne w aromacie lekko przyprawowe i pomarańczowe. W smaku łagodne z wyraźnie wyczuwalnym słodowym akcentem uzupełnionym delikatnym wrażeniem słodyczy. Piwo jest pełne a dodatki nadały piwu belgijski charakter. W średniowieczu klasztorne, gęste piwo było prawie tak powszechne jak chleb, traktowane jak lek i bardzo pożywne. Podczas szczególnie mroźnych zim, można je było także dostać bezpośrednio na mszy świętej. Mnisi w klasztorach podczas postów nie mogąc nic jeść, "posilali" się tylko piwem. Wytwarzali wtedy gęste, pożywne piwo. Klasztorne piwa były niezwykle kaloryczne i działały cuda.
